تشدید فشارها بر مادورو - بلاگ پو

در نشست کمیته مدیران شورای امنیت ملی که به منظور آنالیز طرح های مربوط به ونزوئلا تشکیل شد، منوچین باز هم مقاومت کرد اما تحت فشار دیگر اعضای کمیته نهاده شد و پِری مؤدبانه به او شرح داد که چگونه بازارهای نفت و گاز در واقع در سطح بین المللی فعالیت می نمایند. کودلو و راس نیز تحلیل های مالی منوچین را به چالش کشیدند و حتی کریستین نیلسن در حمایت از تحریم های سختگیرانه تر وارد بحث شد. پمپئو عمدتاً ساکت بود. من دوباره تأکید کردم: ما فقط دو گزینه در ونزوئلا پیش روی خود داریم: پیروزی یا شکست. من با مقایسه اوضاع ونزوئلا با بحران کانال سوئز در سال 1965، گفتم باید مادورو را محدود کنیم که به شکل مشهودی موتور منوچین را روشن کرد. او نگران این بود که اقدامات ما در بخش بانکداری بر سیستم کارت های اعتباری ویزا و مسترکارت لطمه وارد کند و می خواست این سیستم را برای به اصطلاح روز بعد (یا همان ایام پس از سقوط مادورو) سر پا نگه دارد. من نیز همچون ریک پری و کودلو گفتم که اگر فشار بر دولت مادورو را به شکل قابل توجهی افزایش ندهیم، روز بعدی وجود نخواهد داشت و هر چه زودتر این کار را انجام دهیم بهتر است. این یک فعالیت دانشگاهی نبودکه به بحث های نظری نیاز داشته باشد. با توجه به این که منوچین نسبت به آسیب دیدن مردم عادی ونزوئلا ابراز نگرانی می کرد، اشاره کردم که مادورو تا همین حالا هم بیش از 40 نفر را در دور جدید اعتراضات مخالفان کشته است و صدها هزار نفر از مردم عادی ونزوئلا هر بار که برای اعتراض به خیابان ها می فرایند جان خود را به خطر می اندازند. آنها در این شرایط به ویزا و مسترکارت فکر نمی نمایند! فقیرترین مردم ونزوئلا اصلاً کارت ویزا یا مسترکارت ندارند و تا همین حالا هم به دلیل فشارهای ناشی از اقتصاد فروپاشیده کشورشان، در حال له شدن هستند. در آن کشور، واقعاً انقلابی در جریان بود و منوچین به کارت های اعتباری فکر می کرد! در خاتمه روز هفتم مارس، گزارش هایی را درباره قطع سراسری برق در ونزوئلا شنیدیم که این مشکل تحت تأثیر شرایط ضعیف شبکه سراسری برق آن کشور تشدید شد. اولین موضوعی که به ذهنم رسید این بود که گوایدو یا فرد دیگری تصمیم گرفته اوضاع را تحت کنترل بگیرد. اما دلیل آن هر چه که بود، دامنه و طول مدت خاموشی ها، به مادورو آسیب می رساند و نشانه یک فاجعه بزرگی بود که حکومت برای مردم خودش ایجاد نموده بود. گزارش ها درباره تأثیرات خاموشی ها بسیار کند به دست ما می رسید که علت آن هم عمدتاً اختلال شدید در شرایط مخابراتی ونزوئلا بود. اطلاعاتی که ما کسب می کردیم نشان می داد هر روز که می گذرد خرابی و ویرانی تشدید می گردد. تقریباً همه کشور گرفتار خاموشی و قطع برق شده بود و فرودگاه کاراکاس نیز تعطیل بود. به نظر می رسید که نیروهای امنیتی ناپدید شده اند. گزارش هایی درباره دزدی و غارت منتشر می شد و اعتراضات سنتی با کوبیدن بر قابلمه های خالی بار دیگر از سر گرفته شده بود و کاملاً نارضایتی مردم را از حکومت نشان می داد. این آسیب تا چه اندازه بد بود؟ ما ماه ها بعد فهمیدیم که یک هیأت خارجی بازدید نماینده از ونزوئلا به این نتیجه رسیده که زیرساخت های فراوری برق در آن کشور حتی قابل تعمیر و بازسازی نیست.، ایران

bestcanadatours.com